Craigmillar Castle

We hebben het in Edinburgh vaak over "het kasteel", alsof er maar één is. Als je een beetje verder kijkt, kom je er al snel achter dat er nog twaalf andere te vinden zijn, van verschillende aard en leeftijd. Mijn favoriete kasteel in Edinburgh is echter Craigmillar Castle. Het voelt als een traditioneel kasteel, met hoge, dikke muren en het heeft een fascinerende geschiedenis.

Craigmillar Castle is gebouwd door de familie Preston, die het land in 1342 in bezit kregen. In 1374 werd dit nog verder uitgebreid en het centrale woonhuis was in 1425 af. Deze toren van vier vediepingen vormt nog steeds de kern van het kasteel, maar in de tijd dat de Prestons eigenaar waren werd het complex herhaaldelijk uitgebreid. De meest in het oog springende toevoeging is de verdedigingsmuur, die een meter of 8 hoog is en stamt uit het midden van de 15e eeuw. Aan de bovenkant vind je kantelen, waarachter verdedigers zich kunnen verschansen, en mezekouwen om projectielen op aanvallers te laten vallen. De omvang van het complex was nu 40 bij 27 meter.

Een kleine eeuw later werd een tweede, lagere muur gebouwd die aanzienlijk langer is. Hiermee werd het complex ongeveer vier keer zo groot. Een deel van deze extra ruimte werd ingevuld met siertuinen voor de bewoners en belangrijke bezoekers, maar de rest van de ruimte werd opgevuld met bijgebouwen. Zo waren er een kerk en een kapelletje te vinden, die nog deels overeind staan, maar bijvoorbeeld ook stallen en een mestvaalt, die sindsdien verdwenen zijn.

In de zeventiende eeuw sterft de lokale tak van de Prestons uit en vervalt het kasteel aan een verre neef, die het later verkoopt aan Sir John Gilmour in 1660. Dat is een jaar dat een belletje moet doen rinkelen, want in 1660 werd de Britse monarchie hersteld. Gilmour was koningsgezind geweest in de burgeroorlog en werd nu door Charles II beloond. Hij renoveerde Craigmillar Castle, maar zijn familie verhuisde een paar generaties later naar het naburige Inch House, waarna Craigmillar al snel in verval raakte. Ondanks dat het niet langer door de Gilmours bewoond werd, worden leden van de familie er tot op de dag van vandaag nog begraven.

Craigmillar Castle is echter meer dan een verzameling oude stenen. Keer op keer bood het onderdak aan belangrijke bezoekers. Dat deze bezoekers er niet altijd vrijwillig verbleven, bleek in 1479, toen Simon Preston van James III opdracht kreeg om de konings jongste broer op te sluiten, wiens andere broer al in Edinburgh Castle gevangen zat. In 1517 kwam James V onderdak zoeken tijdens een pestuitbraak in Edinburgh. De belangrijkste bezoeker was echter diens dochter: Mary, Queen of Scots. Toen zij uit Frankrijk terugkeerde gingen veel van haar Franse bedienden in deze regio wonen, die nog steeds bekend staat als Little France. Mary en de Prestons waren bondgenoten en ze kwam regelmatig langs om in het aangrenzende landgoed te jagen. Na de geboorte van haar zoontje kwam ze hier herstellen en het was toen dat het Verbond van Craigmillar werd gesloten: een complot om Lord Darnley (de onpopulaire man van Mary) van het toneel te doen verdwijnen. Goedschiks... of kwaadschiks. Dit had gigantische gevolgen voor Schotland, maar daarover later deze week meer.

Vroeger was het bezoeken van dit kasteel een voorrecht van hooggeplaatse lieden, van James VI tot Queen Victoria, maar tegenwoordig kan iedereen dit prachtkasteel bezoeken. Het wordt beheerd door Historic Scotland en valt dus onder de Explorer Pass die bij veel bezoekers populair is. Het is tevens een steeds populairdere filmlocatie, die recent gebruikt is voor Outlander, Outlaw King (een aanstaande Netflix film over Robert the Bruce) en een nieuwe film over Mary, Queen of Scots. Met een beetje geluk staan er dan nog stukken van de set, die het geheel nóg meer sfeer geven.

Afbeeldingen:

Next Post Previous Post